مثلن از خداته یه روز صبح که از خواب پا میشی ببینی : درست همونی هستی که توی رؤیاهات

میخواستی بـشی ؛ کم تـخـیلی هم نیستا ، این آرزو کـمی که نه ،خیلی برای آدم خرج بر میداره به

اندازه تمام عمر طبیعی انسان ؛

یهو بر میگردی به زندگی عادی می بینی : نه همون چیزی که توی رؤیاهات آرزوشو داری که یه

آدم کامـلن مـعـمولی بلـ اجـبار بـا خواسته های دست پائین هستی ؛ این قشنگـه چون مطمئنی همه ی

این واقعیت مال خودته  ؛